Onze eerste kennismaking met Slovenië is meteen een hele goede. Eerder waren we al zo enthousiast over het outdoor sfeertje dat je bij de Faaker See vindt. Een uurtje verder naar het zuiden rijden, wordt dat gevoel nog eens overtroefd in het Sloveense dorpje Bovec. Gelegen aan de Soča rivier, aan de onderkant van het Triglav National Park, is dit het outdoor walhalla voor iedereen die van raften en kanoën houdt. Maar ook de hiker kan hier zijn geluk op. Er zijn prachtige trails te vinden, waarvan de Soča trail/Alpe Adria Trail ST24 misschien wel de mooiste van allemaal is.
Soča trail = Alpe Adria Trail ST24
De Soča trail is hetzelfde als Alpe Adria Trail ST24. Zoals we al eerder vernoemden loopt de Alpe Adria Trail vanaf de Grossglockner, via Slovenië tot aan de Italiaanse kust. De Soča trail, ofwel stage 24, start in het Sloveense dorp Trenta en eindigt 21 kilometer verderop, in Bovec. In principe kun je de trail beide kanten op lopen, want er is nauwelijks hoogteverschil te merken tijdens de tocht. Omdat onze camping in Bovec ligt, besluiten we ’s ochtends de bus te nemen naar Trenta, zodat we op het einde van de trip lekker neer kunnen ploffen op ons campingplekje.
Een minpuntje voor Slovenië
Eenmaal aangekomen bij de bushalte blijkt al snel dat we niet de enige zijn met dit plan. Het staat er vol met leeftijdsgenoten (25-35 jaar) die hetzelfde doel voor ogen hebben. Super leuk om eens niet omringd te zijn door de stereotype wandelaar (lees: mensen op leeftijd), maar juist door like minded people. Helaas krijgen we te maken met een kleine teleurstelling. Het blijkt namelijk dat honden niet zijn toegestaan in de Sloveense bussen. En laten we die nou net wel eentje bij ons hebben. Enkele minuten later zien we de bus dus vertrekken. Zonder ons.
Van Bovec naar Bovec
Na een snelle research in de app van de Alpe Adria Trail blijkt dat er een paar hoogtepunten zijn op deze route die ons de moeite waard lijken. Het zijn de Krsovec-Schlucht en de Soča Gorge. De eerste bevindt zich redelijk in de buurt van Bovec en de laatste ligt ongeveer op de helft van de trail. We besluiten daarom om de trail toch vanuit Bovec te starten, tot halverwege te lopen en bij de Soča Gorge weer om te keren, terug naar Bovec. Geen Trenta voor ons dus. Wie weet komen we daar een andere keer nog eens.
In het favorieten lijstje
Tijdens het hiken hebben we geen seconde spijt van onze keuze om de trail toch te lopen. Wat een pareltje is deze hike! Stage 1 van de Alpe Adria Trail was een ware topper, maar Alpe Adria Trail ST24 staat zeker net zo hoog in ons favorieten lijstje. Het mooie is dat ze een beetje vergelijkbaar zijn qua omgeving, maar toch totaal anders zijn qua sfeer. Waar je tijdens Alpe Adria Trail ST01 van de gletsjer, het water tot in het bos volgt, staat daar het alpine sfeertje centraal. Bij Alpe Adria Trail ST24 wordt je ook non-stop omringd door bergen, terwijl je het water volgt, door het bos, maar dan in de vallei. Tijdens deze etappe draait alles om het water; de Soča rivier.
Bounty paradise
De Soča rivier is een van de helderste rivieren die we ooit hebben gezien. Je kunt de bodem zo super goed zien, dat je vaak niet door hebt hoe diep de rivier wel niet is. Pas als je je schoenen uittrekt om verkoeling te zoeken in het water, wordt je verrast door de snelheid waarmee het water tot aan je knieën rijkt. De rivier is zo helder doordat het gezuiverd wordt door het witte kalksteen waar het water over- en doorheen stroomt. Diezelfde witte kalkstenen rotsen, nodigen om de paar meter uit om tijdens het hiken verkoeling te zoeken aan de rivier. Het zijn net allemaal kleine bounty strandjes. Een beetje jammer dat de temperatuur van het water alles behalve tropisch warm is 😉
De aantrekkelijke Soča Gorge
Uiteindelijk komen we halverwege Alpe Adria Trail ST24 aan bij de Soča Gorge. Het blijkt al snel dat we niet de enige zijn die deze hotspot wilden checken. De Soča Gorge lijkt zelfs wat weg te hebben van een zomerse badplaats. Overal vind je mensen die verkoeling zoeken in het prachtige water of de kick opzoeken door van de meters hoge rotsen naar beneden te springen. Een mooi schouwspel om te zien en een kleine break te houden, voordat we dezelfde weg terug hiken naar de camping, waar we een paar uur later neerploffen op onze campingspot.
1 reactie. Reactie plaatsen
Wederom een prachtige route, die ik ook graag met m’n hond zou willen lopen. Echter bleef ik hangen bij het minpuntje. Stereotype wandelaar? Mensen op leeftijd? Is dat niet een beetje achterhaald? Ik wandel graag, vooral langere afstanden, ben bijna vijftig, en meng me tussen alle leeftijden. Al deze mensen zijn like minded. Ik denk dat het eerder te maken heeft met wat voor een soort trail je loopt, maar dat is mijn mening 😉