Ik liet de bosweg achter me en baande me een weg door de sneeuw, op zoek naar geitenpaden die me hogerop konden brengen. Iemand ging mij voor over de rotsen, iemand die hier de weg wist. Iemand die verdween lang voor mijn komst, maar een sneeuwspoor achterliet dieper dan mijn enkels. Dat spoor volgde ik, door een besneeuwd bos over een heuveltop. Onder laaghangende takken en door kreupelhout zocht ik mijn weg tot aan de rand van het bos, tot op de rand van een steengroeve. Daar hield ik stil, een rotswand viel tientallen meters weg onder mij. Een misstap zou gevaarlijk zijn. Maar ik stond stevig in mijn schoenen, stevig in mijn Hanwag Tatra II GTX.
Hanwag Tatra II GTX
Droog en warm over barre gronden
Mijn voetsporen waren de eerste daar op de heuveltop. Nadat ik ook het geitenpad achter me liet, stond ik alleen in de maagdelijke sneeuw. Langs de muren van de steengroeve sijpelde water. Het dooide zacht. De meer bewandelde bospaden waren op veel plaatsen veranderd in drassige poelen. Half gedooide sneeuw, ijswater en modder van de onbevroren bosgrond mengden zich tot zeer moeilijk begaanbare paden. Maar niets van dat al deerde mij.
Mijn Hanwag Tatra II GTX zijn multipurpose bergschoenen. Het is een B/C schoen ontworpen voor berg- en huttentochten, maar ook voor het zwaardere wandelwerk, zoals een tocht door de besneeuwde Ardennen. De voering is volledig gemaakt van Gore-Tex. Dit betekent dat je met een gerust hart tot aan lushoogte kunt wegzakken in de meest barre poelen. De buitenzijde van de schoen is gemaakt van nubuckleer dat de schoen uitstekend isoleert. Warme voeten dus, zowel bij vochtige kou als bij droge vorst. Toch is ervoor gezorgd dat het geheel goed kan doorademen, waardoor je voeten goed geventileerd blijven.
Comfort, richting hoogten en over afstanden
Vaak heb ik mijn uitrusting veronachtzaamd. Wat Vrouwe Fortuna mij schenkt op mijn tochten, zou ik naakt en op blote voeten voeten van haar aannemen. Maar op het vlak van je uitrusting biedt de praktijk van het buitenleven vaak geen ruimte voor dromerij. Al te vaak beging ik de vergissing, al te vaak ben ik huiswaarts gestuurd omdat ik kwam met de verkeerde uitrusting. Deze keer niet.
Mijn Hanwag Tatra II GTX hebben Vibram profielzolen. Deze bieden comfortabele grip op de meest ruige geitenpaden, met of zonder sneeuw, in steengroeven of in bergketens. Daarnaast heb je zowel op de neus als op de hiel extra rubberen bescherming. Deze zorgt ervoor dat stoten niet tot je voeten doordringen, en dat de schoenen slijtvast zijn. Er is een inlegzool voorzien die ook over langere afstanden comfortabel blijft. Ook de combinatie van de schacht en de hiel is heel goed doordacht. De schacht van de schoen is hoog en voorzien van een goed lussysteem. Hierdoor biedt de schoen optimale ondersteuning tijdens klimmen en dalen. De hiel van de schoen is juist wat lager uitgesneden. Hierdoor zijn de schoenen – ondanks hun hoge schacht – ook comfortabel op vlak terrein. Voor mensen met bredere voeten is er een wide-model beschikbaar. Probeer beide modellen zeker voordat je de schoen koopt. Ik ben zelf heel blij dat ik voor het wide-model ben gegaan.
Ode aan de familie Wagner
Op mijn Hanwag Tatra II GTX kwam ik tot dat hoogtepunt boven die steengroeven. Laat me van daaruit een ode brengen aan Alfred en Lorenz, en hun vader Hans Wagner. Oprichters van Hanwag en Lowa, een famlilielijn van schoenmakers die teruggaat tot diep in de achttiende eeuw.
Vanaf de plek die ik op hun schoenen bereikte, keek ik onder laaghangende takken uit op een wintersprookje. De bomen achter me reikten over mij en de rand van de steengroeve heen. De takken waren bedekt met een dikke laag sneeuw, tot op de kleinste takjes toe. De wind had er op haar weg naar boven vanuit de diepe steengroeve, nog niets van weggenomen. Achter die takken een Ardeens winterlandschap. Glooiende witte heuvels. Besneeuwde velden omzoomd met boomhagen. Scherpe bruinzwarte sneden tussen de hellingen, waardoor beken stroomden. Bossen vol grauwe woudreuzen. De stammen en takken aan de luwe zijden donkergrijs, aan de windzijden alles met sneeuw en rijp bedekt, tot aan de hoogste toppen toe. Hier en daar een eenzame boerderij, verderop een klein dorp. Rook van houtvuur uit schoorstenen. Daarboven de winterse hemel die alles in vaag wit licht hulde. Een kleurschakering in grijstinten. Wolken zonder omlijning, uitgeveegd over de horizon. Achter in de verte een donkergrijze massa, er was nieuwe sneeuw op komst. Daarboven een lichte veeg waardoorheen het ijle witte licht van de lage winterzon doorbrak. Daarna weer donkerdere, en weer lichtere, en weer donkerdere grijstinten die golvend in elkaar vergleden, ononderbroken tot zover het oog reikte.
