Bergbeklimmers opgelet! In Azië vind je zo ontzettend veel uitdagingen als het aankomt op jouw favoriete hobby. Van de Mount Everest tot de Dhaulagiri I in Nepal. Alle gebergten in dit artikel bevatten toppen die hoger zijn dan 7.000 meter. Benieuwd welke bergen en toppen in Azië jou een waanzinnige uitdaging bieden op het gebied van berg beklimmen? Dan is dit artikel geschreven voor jou. Wij zijn benieuwd wie deze uitdaging(en) aan durven te gaan.
Gauri Sankar (7134 meter) – Nepal & China
Gauri Sankar is een piek in de Himalaya en ligt ongeveer 100 kilometer van Kathmandu. De piek ligt ook dichtbij de grens tussen Nepal en China. De eerste pogingen om de Gauri Sankar te beklimmen waren pas in de jaren 50 en 60, aangezien Nepal zich pas in 1950 opende voor toerisme. De steile ijswanden aan alle kanten van de piek en het slechte weer maakten deze pogingen echter onsuccesvol. Het was dan ook pas in 1979 dat klimmers de top bereikten. Wanneer je de piek wil beklimmen heb je veel technische vaardigheden nodig. Zelfs nu zijn er nog maar een paar bergbeklimmers erin geslaagd de top te bereiken.
Melungtse (7181 meter) – China
Melungste ligt ten noorden van de grens tussen Nepal en China. Het ligt in de Tibetaanse Autonome Regio van China. Na een aantal mislukte en illegale pogingen om de Melungste te beklimmen, was de eerste succesvolle beklimming in 1992. Sindsdien is hij niet meer beklommen, ondanks een aantal pogingen. De reden achter de weinig succesvolle pogingen is de ontoegankelijkheid en de ongelofelijke stijle hellingen van de berg. Dit maakt dan ook dat het veel moeilijker is om deze berg te beklimmen dan dat je misschien zou vermoeden.
Baintha Brakk (7285 meter) – Pakistan
De piek Baintha Brakk in de Pakistaanse Karakoram Range is ontzettend moeilijk om te beklimmen. Slechts drie keer heeft een expeditie daadwerkelijk de top bereikt. De berg staat ook wel bekend als ‘The Ogre‘ en is erg steil. Ook heeft de berg een ongelijke rotsrand. Dit zorgt ervoor dat het terrein veel moeilijker te doorkruisen is dan de meeste Karakoram-pieken. De eerste succesvolle beklimming was in 1977 en zelfs toen kwamen de klimmers bijna om tijdens de afdaling. Pas 21 jaar later slaagde een andere expeditie erin om de granieten toren beklimmen. De combinatie van de grote hoogte, de steile hellingen, het onvoorspelbare weer en de nabijheid van de Uzun Brakk gletsjer maken de beklimming erg gevaarlijk. Tijdens de beklimming moet je onder onstabiele ijswanden doorlopen en ijshellingen overbruggen.
Jannu (7710 meter) – Nepal
Jannu wordt officieel de Kumbhakarna genoemd. De piek is een westelijke uitloper van de Kanchenjunga en is ermee verbonden door een lange bergkam. De piek werd voor het eerst beklommen in 1962 vanaf de zuidoostelijke bergkam. De berg bevat een grote klimuitdaging. Niet alleen de grote hoogte, maar ook de steile klim in de buurt van de top maken dat het beklimmen van deze berg zo moeilijk is. De noordzijde, die ook wel de ‘Wall of Shadows‘ wordt genoemd, werd pas in 1976 voor het eerst beklommen. Het team vermeed zelfs toen de steile kopwand bovenaan de zijde en ging er omheen. De directe wand werd pas in 2004 beklommen met behulp van big-wall hulptechnieken.
Gasherbrum IV (7925 meter) – Pakistan
De Gasherbrums zijn een afgelegen groep bergen en liggen in de Gilgit-Baltistan regio van Pakistan. Gasherbrum IV werd in 1959 voor het eerst beklommen. Het beklimmen van de berg is echter nog nooit in de winter succesvol gedaan. In 1997 werd de hoge westzijde, die de meest zichtbare zijde van de berg is, beklommen. Deze zijde heeft de reputatie dat het een van de moeilijkste pieken is om te beklimmen vanwege de hoogte, steilheid en het onvoorspelbare weer.
Annapurna (8091 meter) – Nepal
Het Annapurna massief heeft meerdere toppen en is een lange strook van 55 kilometer lang. Een legendarische top is de Annapurna I. Deze is dan ook zeer populair bij bergbeklimmers. De beklimming is echter geen makkelijke. Het sterftecijfer ligt er op maar liefst 40%. In 1950 werd hij voor het eerst beklommen. De zuidzijde, die als één van de moeilijkste beklimmingen ter wereld wordt beschouwd, werd pas in 1970 beklommen. Wat de top zo moeilijk maakt om te beklimmen is het feit dat het talrijke lawine-gevoelige gebieden en onstabiele ijswanden heeft. Ook het klimaat is erg onvoorspelbaar. Een sneeuwstorm kan elk moment toeslaan en een slecht zicht verhoogt onmiddellijk het gevaar van een trektocht.
Dhaulagiri I (8167 meter) – Nepal
Het Dhaulagiri massief is 120 kilometer lang en strekt zich uit over de rivier de Gandaki tot Bheri in Nepal. De enige 8000 meter hoge piek van het massief is de Dhaulagiri I. Deze ligt slechts ongeveer 34 kilometer ten westen van de Annapurna I. De piek rijst op uit lager terrein en heeft vijf bergkammen en zuid- en westwanden. Er zijn sinds 1960 verschillende beklimmingen geweest vanuit alle richtingen. De zuidwand werd echter pas in 1999 beklommen. Het beklimmen van de zuidwand vereist een uitgebreide uitrusting, vaardigheid en ervaring met berg beklimmen.
Makalu (8481 meter) – Nepal & China
De Makalu is de vijfde hoogste piek op aarde en ligt slechts ongeveer 20 kilometer van de Mount Everest af. De piek ligt op de grens in het midden van Nepal en de Tibetaanse Autonome Regio van China. Het is een geïsoleerde piek. Hij wordt beschouwd als één van de moeilijkste bergen om te beklimmen. De enige piek die dichtbij komt is de K2. De Makalu heeft een unieke structuur. Hij heeft namelijk de vorm van een vierzijdige piramide. Wat het beklimmen van deze piek zo moeilijk maakte was de ontoegankelijkheid van het basiskamp zelf. Deze situatie is nu echter verbeterd dankzij helikopters. Om de Makalu te beklimmen is weken van acclimatisatie en ervaring met gletsjers en seracs (ijskolommen) vereist. Ook een goed uithoudingsvermogen komt sterk van pas.
Lhotse (8515 meter) – Nepal & China
De Lhotse is een piek die rechtstreeks is verbonden met de Mount Everest via de South Col. De piek maakt deel uit van het Everest massief. De berg heeft naast de hoofdtop nog twee andere toppen; de Lhotse Middel, die pas in 2001 werd beklommen, en de Lhotse Shar. De grootste uitdaging bij het beklimmen van de piek is de hoogte. Je moet klaar zijn voor hoogtes van meer dan 8000 meter. Er is ook een 1125 meter hoge muur van gletsjerijs die stijgt in een hoek van 40 en 50 graden genaamd de Lhotse face. Deze is te vinden op de westelijke flank. Je moet deze oversteken om bij de South Col te komen. Na de wand wordt de route nog steiler.
Kangchenjunga (8568 meter) – Nepal & India
De Kangchenjunga is de op twee na hoogste top ter wereld. Het sterftecijfer is dan ook hoog, namelijk 20%. Er zijn drie routes vanuit Nepal en één vanuit Sikkim in India. Deze laatste is sinds 2000 gesloten vanwege het gevaar. De piek ligt op de grens van Nepal en India. Het is één van de dodelijkste beklimmingen ter wereld. De factoren die de beklimming zo gevaarlijk maken zijn het onvoorspelbare weer, de koude temperaturen, de grote hoogte en de frequentie aan lawines. Wees voorbereid op steile wanden en overhangende gletsjers, vooral tijdens de afdaling.
K2 (8614 meter) – Pakistan & China
De K2 ligt langs de Chinees-Pakistaanse grens en is de hoogste punt van de Karakoram Range. Hij staat bekend om de moeilijke beklimming. De K2 wordt ook wel de ‘Savage Mountain‘ genoemd en is in 2021 pas voor het eerst succesvol beklommen in de winter. De K2 is de op één na grootste berg van Everest als er wordt gekeken naar de hoogte. Zelfs de makkelijkste routes vereisen navigatie rond steile gletsjers en onstabiele seracs. Het gebied is vatbaar voor meerdaagse stormen die in combinatie met het lage zuurstofgehalte op die hoogte ontzettend gevaarlijk kunnen zijn. Zorg dat je goed bent voorbereid voordat je deze uitdaging aangaat.
Mount Everest (8848 meter) – Nepal & China
En dan last but not least; de Mount Everest. De top van de Mount Everest heeft twee hoofdroutes: de ‘standaardroute’ vanuit Nepal en een andere vanuit het noorden in Tibet. Je moet rekening houden met hoogteziekte, weer en wind, enkele lawine-gevoelige gebieden en de gevaarlijke Khumbu-ijsval. De bekendheid van de berg trekt zeer onervaren trekkers aan die niet goed zijn voorbereid op de extreme klimaatomstandigheden. Ook beschikken ze vaak niet over de juiste uitrusting. Het beklimmen van deze berg vergt jaren ervaring en een goede uitrusting.
