Outdoorfanatiekelingen opgelet, Stubaital ook voor jouw volgende zomervakantie

door

Tijdens je ontbijt vanuit het dal uitkijken op de hoogste pieken van de Alpen. Nog geen uur later kan je al boven aan de hoogste top staan. Knijp maar in je arm, want al vliegend kan je ook weer naar beneden. Stubaital heeft een verbazingwekkend goede infrastructuur voor een bergdal en is daarmee zijn tijd vooruit. Van Oostenrijks langste roddelbaan tot de bekende berglift voor wandelaars van de Stubaierhoheweg: Shlick 2000. Vier dagen lang hebben wij ons mogen verbazen over het Stubaital. 

Stubaital

Begin van vier dagen avontuur in het Stubaital 

Op maandagavond vertrokken wij vanaf Centraal Station Amsterdam met de Night Jet richting Innsbruck. Boek je op tijd dan heb je voor een schappelijke prijs een comfortabel bed met de nodige luxe aan boord. Volledig uitgerust kom je 14 uur later aan in Innsbruck en jouw vakantie is begonnen. Wij werden opgepikt door de taxiservice van ons hotel en moesten een paar keer knipperen toen we het Stubaital inreden. We zeiden tegen elkaar: “moet je links kijken, ja, en daar rechts dan”. We waren klaar voor vier dagen outdoor avontuur.

We werden vriendelijk ontvangen door de hotelmedewerkers van Alpenhotel Kindl. Alle ingrediënten om onbezorgd te kunnen genieten zijn aanwezig in dit hotel. Denk aan een jacuzzi en sauna’s met uitzicht op hoogste bergen en zelfs de Stubaier gletsjers, een heerlijk zwembad en lekker eten. Maar voordat we gingen ontspannen, was het eerst tijd voor een beetje inspanning. 

Op naar de Langetaler Wasserfall

Bepakt met een dagrugzak vertrokken we richting de wildwaterweg. Hier liepen we langs de snelstromende rivier: ‘Reutz’, richting de Langetaler Wasserfall. Vanaf een prachtig plateau genoten we van de dauwdruppels die op ons neerkwamen vanaf de waterval. Toen we hierheen liepen zagen we dat veel van de paden waren ingezakt en ingestort. Onze gids vertelde dat er veel aardverschuivingen waren geweest door hevige regenval na lange tijd van droogte. Maar in het dal steken ze snel weer de schouders eronder en zo weten ze de infrastructuur voor toeristen uitstekend te houden ook na dit soort tegenslagen. 

Een bucketlist-dingetje voor iedere thrillseeker 

Na een heerlijke lunch bij de Tschangelair Alm, met natuurlijk een echte wienerschnitzel en schnaps na afloop, was het tijd voor het letterlijke hoogtepunt van vandaag. We gingen namelijk paragliden met een tandempiloot. Na een korte uitleg was het tijd om van de Elferspitze op bijna 2500 meter hoogte af te rennen. Wanneer de lucht je te pakken krijgt vlieg je als een vogel door de bergen. Deze paragliding hotspot staat bekend als één van de mooiste ter wereld. Een bucketlist-dingetje dus voor iedere thrillseeker

250 meter klimmen met uitzicht op de hoogste pieken

Na een heerlijke nachtrust was het tijd om ons op te warmen voor een andere uitdaging. We gingen een via ferrata doen richting de Egesengipfel. Een via ferrata is een klim langs de bergwand. Hierbij zit je gezekerd aan een heupharnas en moet jij jezelf constant zekeren aan een stalen kabel met karabiniers. Doormiddel van tredes kan je steeds hoger komen. In Duitstalige landen staat het ook wel bekend als een klettersteig. 

Wij maakten een beklimming van 250 meter, hiervan moesten we de laatste 50 meter nog wandelen naar de top van de Egesenspitze. Mocht je hoogtevrees hebben dan kan het nog best pittig zijn, maar eenmaal boven aangekomen weet je weer waarom je het gedaan hebt. Na een paar stoere overwinningsfoto’s op de top was het tijd om af te dalen. Onze berggids leidde de weg en vertelde ons dat we langs een klein bergmeer zouden komen. “Je kan daar zwemmen”, zei hij gekscherend. Nog geen vijf minuten later lag ik in het ijskoude bergmeer. 

Uitzicht op 3.200 meter hoogte

Na de verkoelende duik konden we even uitrusten bij de Dresdner Hütte. Dit is een enorm bekende berghut in de regio. Mede door de Stubaierhoheweg die langs deze hut komt. De Stubaierhoheweg wordt jaarlijks door enorm veel mensen gelopen en is daarmee de bekendste huttentocht van Oostenrijk. Mocht je dus erg van huttentochten houden of een keer één willen lopen? Dan is de Stubaierhoheweg wellicht iets voor jou. 

Constant keken we tijdens onze lunch al naar de hoogste pieken en de gletsjers. Want met een berghut op 2.300 meter heb je constant uitzicht op prachtige bergtoppen. Met de Stubai Super Card konden we verder omhoog naar de ‘Top van Tirol’. Boven aangekomen was het helaas een beetje bewolkt waardoor we niet verre uitzichten hadden, maar we konden ons een voorstelling maken van hoe het eruit zou zien zonder bewolking. Na een half uur heerlijk te hebben genoten op ruim 3.200 meter hoogte pakten we de Stubaier Gletscher Bahn weer naar beneden. 

Stubaital-Top of Tyrol

De langste roddelbaan van Europa in Stubaital

Omdat de dag nog niet voorbij was, wilden we deze dag nog één keer goed gebrui maken van de Stubai Super Card. Zo mag je één keer gratis met de langste rodelbaan van Oostenrijk de berg af. Dat lieten we natuurlijk niet schieten. Met enorme snelheden schiet je naar beneden. Wanneer je liever wat minder snel gaat, kan je gewoon je rem wat harder aantrekken. Zo zagen we veel ouders en kinderen ook samen de baan afgaan. Na een lange en actieve dag was het tijd om weer naar ons hotel terug te keren en nog één keer een duik in het zwembad te nemen, want morgen stond alweer onze laatste dag op de planning. 

Slecht weer scenario

Ik ben zelf iemand die graag zegt: “Slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding”. Maar wanneer het een hele dag regent en er veel bewolking hangt rondom de bergen, is een bergwandeling niet zo handig. Gelukkig heeft het Stubaital nog veel meer te bieden. Met onze Stubai Super Card konden we gratis naar het zwembad en daarbij ook gebruik maken van de saunafaciliteiten. Eén van de 11 Stubai Summits hebben we daarom aan ons voorbij laten gaan en de laatste dag hebben we ontspannen in het zwembad gehangen, voordat onze pick-up ons op kwam halen voor de weg terug naar Nederland.  

Stubaital

Stubaital in de zomer en winter

Jaarlijks rijden er miljoenen mensen langs dit dal voor een korte tussenstop op weg naar Italië. De welbekende Brennerpas komt namelijk langs de afslag richting het Stubaital. Maar dat voorbijrijden is dus helemaal niet meer nodig. De regio Stubai heeft zich namelijk omgetoverd tot wintersportparadijs én outdoorwalhalla in de zomer, waar jij je met gemak twee tot drie weken kan vermaken. Vooral de echte outdoorliefhebber kan zijn neus ophalen, want met de Stubai Super Card ga je gratis met de gondels omhoog en bezoek je gratis zwembaden en sauna’s en krijg je flinke kortingen op allerlei andere activiteiten. 

Wij hebben mogen ontdekken dat het Stubaital enorm veel te bieden heeft. Als outdoorfanatiekeling zal je jezelf af en toe moeten knijpen om te zien of je niet droomt. Van raften tot een klettersteig, huttentocht tot roddelbaan, paragliden tot alpinisme. In het Stubaital kan het allemaal. En ben je nu voor aankomende zomer alweer andere plannen aan het maken, denk dan nog eens na over de winter. Want in Stubaital staan ingrediënten als: toerskiën, ijsklimmen, winterrodelen, langlaufen en après-skiën alweer op het outdoorlijstje. 

Bereikbaarheid Stubaital

Je kunt dus, net als ons, de trein nemen naar Innsbruck en vanaf daar een taxi nemen of een auto huren. Een andere optie is het vliegtuig. EasyJet vliegt komende winter elke dag van Schiphol naar Innsbruck en andersom. Prijzen zijn al vanaf € 34,- per persoon. Ben je eenmaal in Innsbruck aangekomen, dan rijd je binnen 25 minuten het prachtige Stubaital in.

AlpenBergenEuropaKlimmenOostenrijkReisverhalenTheOutdoors.nl

Delen op socials

Over de auteur van dit artikel