Twee keer per jaar worden de wegen rond het Sella-massief, aan de voet van de Dolomieten, afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. De reden? De Sella Ronda: één van de mooiste fietstochten ter wereld. Speciaal voor deze bijzondere gelegenheid stapten wij op een e-mountainbike en ploeterden – ondanks de trapondersteuning – met de nodige moeite om het ruige gebergte heen.
Inhoud:
- Sella Ronda op de fiets
- Val Gardena: Dolomieten op z’n best
- Sella Ronda op een e-mountainbike
- Dolomieten: Oostenrijk in Italië?
- Een perfect gebied om te fietsen
- Zelf de Sella Ronda vanuit Val Gardena fietsen?
- Sella Ronda in de winter
- Reizen naar de Dolomieten
- Accommodaties in de Dolomieten
De Sella Ronda op de fiets
Op de fiets is ‘ie bijna zestigkilometer lang. Op wat voor type fiets je ‘m aflegt, staat je volledig vrij. Racefiets, e-bike, fat bike, mountainbike of tandem: als het een frame heeft en minstens twee wielen, mag je meedoen met de Sella Ronda. Inschrijven is niet nodig, je stapt simpelweg op een tweewieler naar keuze en begint met trappen. De duizenden deelnemers zullen je de weg wijzen.
Val Gardena: Dolomieten op z’n best
Dat skiën wordt nu lastig: het is juni en de zon laat zich prominent zien, de weiden zijn groen en staan vol bloemen. We verblijven in Hotel Tyrol, een traditioneel, luxe hotel met een enorme spa (die we na de Sella Ronda hard nodig hebben), aan de rand van het dorpje. Vanaf het hotel loop je binnen een tien minuten de Vallunga in, een dal dat voelt als de enorme achtertuin van het dorp. Terwijl je tussen de reusachtige rotsformaties wandelt, mengen wandelaars zich met sporters en grazende koeien. We zien zelfs een kat rustig op een bankje zitten. Als er een paradijs bestaat, moet het er ongeveer zo uitzien.
Buffelen tijdens de Sella Ronda op een e-mountainbike
Terug naar de Sella Ronda. De start begint voor ons bij Intersport in Sëlva, waar je het hele jaar door normale fietsen en e-bikes kunt huren. We fietsen de ronde vandaag met duizenden anderen, maar je kunt ‘m natuurlijk ook op elke andere dag in de lente of zomer fietsen. Wanneer je niet getraind bent, is een e-bike aan te raden. De route bestaat uit vier passen, lees: flink wat kilometers stijgen. De motor van je e-mountainbike moet de hele route op ‘eco’ blijven staan, anders gaat je accu het niet tot het einde redden. Let op: dankzij de eco-stand ga je het de berg op redden, maar daar is ook wel alles mee gezegd. Als je niet over basisfitheid beschikt, wordt het een lange tocht.
Het gros van de deelnemers doet het daarentegen zonder elektrische ondersteuning. Zij zitten op een racefiets en kruipen omhoog. Met stijgingen tot dertien procent zijn dat geen grappen. Het is een bijzondere gewaarwording: de wegen zijn zover je kunt kijken gevuld met fietsers, maar het is doodstil op wat tandwielen, gekreun en gesteun na. Logisch: de klim is loeizwaar en praten kost teveel energie. Ruim 25 kilometer van het parcours gaat bergop, verdeeld over vier officiële beklimmingen. De langste klim is Passo Pordoi vanuit Canazei en heeft een lengte van 11.9 kilometer. Het is werkelijk ongekend hoe al deze bikkels omhoog komen, maar het resultaat is het allemaal waard.
Dolomieten: Oostenrijk in Italië?
De omgeving is namelijk ongekend mooi. De Dolomieten worden gekenmerkt door de steile rotswanden en pieken, die zijn ontstaan door erosie. Geologisch gezien hoort de Dolomieten bij de Zuidelijke Alpen en ook de culturele kenmerken zie je duidelijk terug: de inwoners spreken het lokale Ladinisch of Duits en zien er eerder Oostenrijks/Duits uit dan Italiaans. Het is dat de grens noordelijker ligt, anders hadden de Dolomieten gewoon bij Oostenrijk gehoord.
Anderzijds oogt het niet helemaal hetzelfde als de Alpen: de rotsformaties zijn enorm, maar het voelt minder beklemmend dan de Oostenrijkse of Zwitserse Alpen. Het is alsof het een na het andere natuurkundige kunstobject uit de grond popt, maar niet alsof je 360 graden omringd bent door een muur van bergen waarvan je niet kunt inschatten waar ‘ie stopt of begint.
Ons avontuur eindigde in Hotel Tyrol. Eerst in het zwembad, toen op een zonnebed, daarna in de sauna, vervolgens in het bubbelbad, daarna weer op het zonnebed, vervolgens nog even in het zwembad en daarna aan tafel met een heerlijke, lokale wijn in onze handen. Het was een zware dag, maar ook het outdoor-leven op z’n best.
(Tekst gaat verder onder afbeelding)
Een perfect gebied om te fietsen
De wisseling tussen hoog en laag maakt het gebied daarom perfect om te fietsen. Dat kan overigens allemaal op het niveau dat je zelf aantrekkelijk vindt: zo kun je ook één pas rond de Stella op en daarna weer af of via het dal naar een ander dorpje in Val Gardena fietsen. Een aanrader is het dorp Ortisei. Authentiek, maar ook levendig en hip. Wij hebben de keuze gemaakt om de volledige Sella Ronda te fietsen. Oftewel: vier keer klimmen, maar ook vier keer dalen. Dat dalen is de hemel op aarde voor thrillseekers. De wegen zijn een aaneensluiting van S-bochten, met hier en daar een steil stuk waardoor je flinke snelheden kunt aantikken. Zonder verkeer is dat een feest, maar op normale dagen moet je rekening houden met ander verkeer.
Zelf de Sella Ronda vanuit Val Gardena fietsen?
Zelf ervaren? Op 8 juni en 14 september 2024 worden de wegen rond de Sella opnieuw gesloten voor dit mooie evenement. Meer info, vind je hier. Benieuwd naar de omgeving van Val Gardena? Alle denkbare informatie, lees je hier. De beste artikelen over de Dolomieten op onze sites? Je vindt ze hier!
De Sella Ronda in de winter
In de winter is de Sellaronda een fenomeen onder skiërs: ook op twee latten kun je de vier passen in en uit skiën. De veertig kilometer lange tocht door de sneeuw brengt je door de vier Ladin-valleien van Badia, Gherdëina, Fascia en Fodom en is verdeeld tussen de provincies Zuid-Tirol, Trentino en Belluno die op het hoogste punt (3151 meter) samenkomen.
Reizen naar de Dolomieten
Ons startpunt is het pittoreske dorpje Sëlva in Val Gardena, dat direct aan de Sellapas ligt. In de winter is het een populair skigebied voor (voornamelijk) Italianen en dat zou het ook voor Nederlanders kunnen zijn: je vliegt binnen twee uur op Bolzano of Verona, waarna je binnen twee uur rijden in het hart van één van de mooiste berg- en skigebieden staat. Met de auto doe je er uiteraard langer over, maar veel verder dan het westen van Zwitserland of het oosten van Oostenrijk is het niet – vanuit München steek je namelijk vrij makkelijk door naar Noord-Italië.
Met de trein naar Verona of Bolazano
Wie duurzaam wil reizen kiest voor de trein. NS International heeft gelukkig prima verbindingen naar zowel Bolzano als Verona. Met de Nightjet ben je in bijna 16 uur in Italië. Als je er daar 12 van slaapt heb je toch een prima reis achter de rug. Bekijk de website van NS International voor ticket. Vanaf het treinstation huur je vervolgens een auto en binnen twee uur sta je in je accommodatie. Een betrouwbare verhuurpartij als Avis heeft vestigingen in zowel Bolzano als Verona.
Accommodaties in de Dolomieten
